Afgelopen weekend kreeg ik de nieuwsbrief van Juglen Zwaan binnen, en meestal neem ik de tijd zijn nieuws te lezen. Het gaat altijd over gezondheid, vaak voeding. Dit keer over het geheugen en hoe dat in je hoofd werkt.
Aangezien ik de afgelopen jaar regelmatig periodes had, dat ik moeite had met mijn geheugen, was ik direct geïnteresseerd.
Vroeger wist ik van ieder schilderij in de droogkast van wie het was, tegenwoordig blijft dat niet echt meer plakken. Er is wel meer wat ik vergeet, knap lastig soms.
Ken jij dat ook, dat je echt niet op dingen kan komen? En dat dat naar je gevoel wel vaak gebeurt? Als ik het uitspreek, roept iedereen om mij heen, oh, dat heb ik ook hoor.
Ik vermoedde, dat stress de boosdoener was.
De nieuwsbrief verhelderde het voor mij.
Juglen Zwaan schrijft hierover:
"De onderzoekers ontdekten dat we dagelijks duizenden keren kort wegdromen en dat de hippocampus in ons brein hiervoor zorgt. De hippocampus, die vanwege de vorm ook wel het zeepaardje wordt genoemd, zit zowel aan de linkerzijde als de rechterzijde in het brein. De hippocampus is betrokken bij het opslaan en terughalen van informatie. Ongeveer 70 jaar geleden hebben artsen eens de hippocampus van een epilepsiepatiënt verwijderd, wat tot gevolg had dat deze persoon geen nieuwe informatie meer kon opslaan. Oude herinneringen van voor de operatie terughalen was geen probleem, maar nieuwe herinneringen maken was niet meer mogelijk. Wat de onderzoekers nu hebben vastgesteld, is dat dagdromen ervoor zorgt dat we herinneringen op een nieuwe plaats in het brein wegschrijven. De hippocampus blijkt zachtjes tegen het brein te fluisteren en om dit ‘te horen’ dromen we even weg. De hersenen worden dus tijdelijk kalmer, zodat ze kunnen horen wat de hippocampus te vertellen heeft. Door dit toe te laten, kan het brein je ervaringen verwerken en een plek geven. De volgende keer dat je weg droomt, heb je dus een prima excuus".
(www.ahealthylive.nl)
Overbelasting hersenen
Zoals ik hier boven al vermoedde, benoemt Juglen ook, dat we tegenwoordig veel te veel op standje actief staan, met name achter onze pc en telefoon. Om van dat actieve standje los te komen mogen we meer bewegen, klussen doen, die met de handen gebeuren (het "doe brein") in plaats van hoofdzakelijk in het "denk brein"te verblijven.
Afwassen met de hand, stofzuigen, de was ophangen. En dan wel in aandacht, anders loop je op de achtergrond nog van alles te regelen.
Kwalitatieve mijmertijd, dat is er nodig om je geheugen te vullen.
En het zou me niets verbazen als schilderen ook in die categorie valt.
Je werkt met je handen, bent bezig met kleuren, met veelal non-verbale zaken. Heel vaak zeggen mensen tegen mij aan het eind van de les:
- "Ik ben moe, maar anders moe.
- "Ik was even helemaal weg van de wereld."
Zo schilder ik tegenwoordig vaak zelf ook in mijn atelier, omdat ik er sneller naar toe rijd, als toentertijd naar Uithoorn. Daar word ik niet afgeleid, en is het heerlijk wegdromen in mijn beelden. Ik ben weer begonnen met rekken en strekken en het lijf aan het werk zetten. Op tijd naar bed gaan....ook een dingetje.
Als je wilt schilderen, en het lukt het niet om je te focussen op het schilderwerk, dan kan het je helpen de Focusbrenger te luisteren voor je start. Net zoals ik aan het begin van de les met de groep een korte reis door het lichaam maak om te landen in het atelier. Je kunt hem gratis aanvragen. Mocht je al op maillijst staan, dan ontvang je niet dubbel mail.
Wat doe jij er aan om het geheugen de ruimte te geven zich te vullen? Hoe vul jij je mijmertijd in? Zet het hier onder, zo helpen we elkaar om ons geheugen op te krikken en mijmertijd in te lassen in ons drukke bestaan.
Reactie schrijven