Doe jij aan Mijmertijd?

Mijmertijd, wat een heerlijk woord is dat. Ik kwam het afgelopen weekend in Trouw in een interview met Nynke Laverman tegen. Een kunstenares, die meedoet aan de grote kunstprojecten in Leeuwarden dit jaar. Een gedicht van haar, begonnen in "mijmertijd" kwam in een film terecht, die geprojecteerd wordt op de Oldehoven in Leeuwarden. Wat mijmeren je al niet brengt.

Mijmer jij wel eens, of ken je de term maar half? In de Van Dalen staat "Mijmeren: Stil en vaag peinzen, in een min of meer weemoedige stemming." Dat van die weemoedige stemming, dat had ik niet helder, maar dat stille en vage peinzen, dat kan ik me er goed bij voorstellen. Wat voor beeld roept het woord “Mijmeren” bij jou op? En doe jij het wel eens? En wanneer dan? En hoe vaak? Hiernaast op de foto, zie je mij in mijmertijd, lang geleden, nog met heel lang haar. In een Labyrint, wat je kunt lopen om in een soort van mijmerstemming te komen. Het logo van mijn atelier is ook een Labyrint.

Zelf ben ik een mens, die het liefst altijd doordraaft, altijd wat te regelen heeft, en moeite heeft met stilzitten. Ik zeg in de les vaak: "Ik geef niet voor niets les in "schilderen én bij jezelf komen", ik heb er zelf ook nog wel wat van te leren." Je hebt me ongetwijfeld wel eens horen vertellen, dat je “to do lijstjes-modus” je creativiteit in de weg zit. Want je creativiteit heeft vooral van doen met “Mijmertijd”. Het is net als bij Mindfulness: Mijmertijd integreren in je dagelijkse bestaan en bij het Schilderen.

Als je je zelf de rust gunt om af en toe te gaan zitten en maar wat voor je uit te mijmeren, dan raakt de To do Lijstjes-modus op de achtergrond. De trein van het moeten en willen komt tot stilstand, en langzaam zak je naar de stilte en de ruimte van de plek van ongekende mogelijkheden, je creatieve laag. Nynke Laverman gaf daar bij aan, dat alleen stilzitten voor haar niet genoeg is, ze gaat aan de wandel, en als ze beweegt, dan gebeurt soms opeens een  wonder......Zo was er een stuk van een gedicht in haar opgeborreld, zonder dat ze er iets voor hoefde te doen.

En zo is het met schilderen ook: Mensen die in de les binnen komen met een vast omlijnd plan, of  vol van "opschieten, doorlopen" zijn, die hebben het vaak moeilijk om te starten, meer dan mensen die het begin van de les in alle rust ingaan. Ik breng mensen daarom via een vast patroon via stilte naar de beweging, zodat ze meer open komen te staan voor hun creatieve laag. Ik realiseer me, dat ik eigenlijk in mijn lessen al een soort van mijmertijd heb ingebakken, al noemde ik het niet zo. Maar je wordt er niet weemoedig van, hoor!

Heb jij trucs om van het gerichte bezig zijn over te schakelen naar je mijmerstand?

En pas je die toe als je gaat schilderen?

Mij helpt het als ik op mijn gemak spullen klaar ga zetten, die ik nodig denk te hebben.

Kleuren kiezen die me op dat moment aanspreken, materialen handig neerzetten...........

Met mijn ogen dicht tekenen, om de beweging terug te brengen in mijn lichaam, soms met muziek.

Zo kan jij voor jezelf een manier ontwikkelen om je bij je creatieve laag te brengen. Soms heb je wel een schilderij nodig om bij het volgende te merken, nu zit ik in de flow, de andere keer ben je gelijk in de stroom van het handelen. Als je je maar bewust bent van de overstap naar de wereld van de beelden in jou. Je mijmer laag, waar niets moet, en alles mogelijk is.

Mocht je opeens zin krijgen in mijmeren: op 29 september 2018 geef ik een echte Mijmerworkshop “Tekenen met Klank en Kleur”. Muzikante Renske Skills komt dan met haar klankschalen en percussie-instrumenten in de les, en brengt je in een ultieme mijmerstand, terwijl je tekent met houtskool en krijt. Ik zie tijdens deze workshops iedere keer weer een enorme verstilling en aandacht bij de deelnemers ontstaan, en van daaruit komen ze bij hun beelden. De klanken waar mee Renske je omgeeft, helpen je om in een echte staat van mijmeren te komen, en je komt bij beelden waarvan je niet wist dat je ze in je had. Een echte aanrader!

Wie weet tot gauw, Joke Zonneveld