Toen ik laatst in Castricum logeerde, kwam ik regelmatig langs de bomen van een beukenlaantje. En ik ging ook steeds meer op de andere bomen letten. Ze lieten me zien hoe bomen op verschillende manieren getekend zijn. Hun vorm, graffity, seizoen, elke boom zijn unieke vorm. Bomen groeien, ontwikkelen zich, krijgen zon en water en ruimte, maken rampen mee en zijn als het ware “getekend” door het leven.
Zie je die boomstronk in de tuin, daar is een vogel in gebeeldhouwd.
Ik maakte de gedachtensprong naar mijn schilderwerk, en realiseerde me: dat is bij mijn schilderijen ook zo: elk schilderij of tekening is een weerslag van mijn ontwikkeling van moment tot moment. Je vaardigheid van materiaalgebruik is er bijvoorbeeld aan af te lezen en hoe je beweegt als je schildert.
Heb jij wel eens zo naar je werk gekeken?
Misschien denk je: creativiteit komt toch van zelf? Wat heeft het dan voor zin om oud werk te bekijken, dan houd ik me bezig met oude koek!
Wat jij je creativiteit noemt is een laag in jou met een vergaarbak van onnoemelijk veel gegevens. Als je daar op afstemt, komen er reacties naar boven, en die kun je al dan niet volgen. Die laag is gevoed met alle ervaringen uit je leven, en in die zin kun je zelf ervaringen toevoegen. Bijvoorbeeld door je schilderwerk van een bepaalde periode op een rij te leggen, en te zien wat er is gebeurd.
Een gesprek met je schilderijen
Hier wat tips hoe je het aan kan pakken, zo'n gesprek met je schilderijen.
- Neem er de tijd voor. Je gaat je creatieve laag voeden, je creatieve laag is een trage laag, die heeft tijd nodig om informatie op te nemen en antwoord te geven.
- Kies werk uit een langere periode. Dan kan je zien of er ontwikkeling is. Je hoeft niet alle werken uit ’n periode uit te leggen, je kunt een keuze maken. Leg de werken neer die je intrigeren, die er uit springen op een bepaalde manier. Ook als het een totale mislukking is in jouw ogen. Creativiteit kent geen “goed” of “fout”. Zo’n schilderij zou wel eens een sleutelrol in je gesprek kunnen spelen.
- Kijk met een open (mindfulle) blik naar je werk, en stel vragen als:
- Welk werk valt me op?
- Is een bepaald werk anders dan ik me herinnerde?
- Bij welk schilderij voel ik me het meeste thuis?
- Welk werk irriteert me?
- Voel welke vragen nog meer opkomen, gewoon door de tijd te nemen om naar de schilderijen te kijken.
- Is er iets wat voor mij nu belangrijk is om te ondernemen na deze schildersperiode?
- Kan ik mijzelf ergens mee voeden?
- Springt er een thema uit waarmee ik verder kan?
Als je duidelijke antwoorden krijgt in zo’n gesprek met je schilderijen, dan kun je aan de slag.
Is het minder concreet, dan wacht je af tot er wat opborrelt, of tot er opeens iets op je pad komt wat aansluit bij wat jij nodig hebt.
Dat kan soms een tijdje duren, zo'n Aha-belevenis.
En zo groei jij net als de boom en zie je dat je schilderijen als het ware steeds doorleefder, steeds meer "getekend" worden met wat jij ontwikkelt: Jouw eigen Beeldentaal.
Kom je er niet uit?
Laat het me weten waar je tegen aanloopt via de contactpagina of hieronder bij commentaar, dan krijg je antwoord van mij.
met een speelse groet,
Joke Zonneveld
Reactie schrijven